بختیاری : # شهر گهرو# تاریخ، فرهنگ و تمدن

تاریخ گهرو بختیاری #جنگ میداود#

جنگ میداود: پس از عزل رضا شاه در  خلال جنگ جهانی دوم و تبعید وی به جزیره موریس و اشغال کشور توسط متفقین ابولقاسم خان فرزند لطفعلی خان امیر مفخم از خانواده حاج ایلخانی در سال 1322 دست به شورش زد و علی اصغر خان  پسر علی اکبر خان سالار اشرف ابن امامقلی خان به نمایندگی او با گروهی از سواران بختیاری رهسپار ایذه شد که در بین مسیر هم تعدادی بسیاری از سواران بختیاری به وی پیوست و در کوه سراک مشرف به ایذه مستقر شد و به فرماندار نظامی ایذه پیام داد یا ا یذه را تخلیه نماید یا تسلیم شود او شبانه ایذه را ترک کرد و سواران بختیاری بدون هیچ گونه درگیری و مقاومتی وارد ایذه شدند و به طرف قلعه تل رفتند و با حمله به پادگان نیروهای دولتی در قلعه تل آنها مجبور شدند به سمت میداود عقب نشینی کنند که جنگ در محل  میداود بین سواران بختیاری و نیروهای دولتی رخ داد و بسیاری از نیروهای دولتی زخمی و کشته شدند و بسوی اهواز عقب نشینی کردند و پس از این پیروز علی اصغر خان به چغاخور برگشت و خدارحم خان بعنوان نایب الحکومه در ایذه ماندگار شد و ابولقاسم خان از حکومت بختیاری عزل و منوچهر خان اسعد خان گهرو بجای وی مامور شد بختیاری ها را آرام کند ابوالقاسم خان در سال 1332 دو باره دست به شورش زد زمانی که ثریا اسفندیاری دختر خلیل خان و نوه اسفندیار خان سردار اسعد اول بعنوان شهبانو در قصر محمد رضا شاه حضور داشت و کشور در بحبوحه ملی شدن صنعت نفت به رهبری آیت‌الله کاشانی و دکتر محمد مصدق بود که ابولقاسم خان در سر راه قلعه زراس در اشکفت شمی که 25 کیلومتر با ایذه فاصله دارد گردهمایی بزرگی از سران و کلانتران بختیاری تشکیل داد و سخنرانی مبسوطی ایراد کرد، که انگیزه قیام خود را رهایی ایل بختیاری از ظلم و ستم دولت های وقت، تعدی و بی احترامی حکام دولتی به مردم، احیای مجدد اقتدار و عظمت بختیاری که این شورش بدون هیچ گونه پشتیبانی نیروهای خارجی و یک حرکت خود انگیخته می خواند، و بدون موافقت، همراهی و پشتیبانی سران سایر ایلات و عشایر بیان می کند، ولی عده ای عقیده دارند این شورش به تحریک انگلیس و دربار با هدف  نا آرامی در مناطق نفت خیز انجام شده است که سرانجام ابولقاسم خان با دستور دکتر محمد مصدق توسط پسر برادرش تیمور بختیار فرزند فتح علی خان سردار معظم که اولین رئیس سازمان اطلاعات و امنیت کشور بود دستگیر و به تهران فرستاده شد.