بختیاری : # شهر گهرو# تاریخ، فرهنگ و تمدن

وجه تسمیه گهرو: آب منشاء حیات و مایه آبادانی زندگی بشر است، بدون آب امکان حیات روی کره زمین غیر قابل تصور می باشد و آب ارزش و اهمیت  فراوانی در بوجود آمدن و رشد و توسعه هر منطقه ای دارد چون گهرو در حاشیه رود خانه بنیان نهاده شده، نام این مکان بی ارتباط با اهمیت رودخانه نیست. که تا کنون برای وجه تسمیه نام گهرو چندین نظر  بیان شده است که معروفترین آنها گر رود، گوهر رود و گاه رود است، اول: گوهر رود که مرکب از دو کلمه گوهر یعنی چیز گرانبها، بسیار عزیز و با ارزش، (در گویش بختیاری به هر کس یا چیز با ارزش و عزیر رود می گویند) رود هم مخفف رود خانه است چون آب رود خانه گهرو دارای ارزش زیادی هست به این محل گوهر رود می‌گفتند که طی گذشت زمان به خاطر آسانی در تلفظ به گهرو تبدیل  شده است. دوم: گاه رود که مرکب از دو واژه گاه به معنی محل و مکان می باشد و رود که این مکان ابتدا گاه رود نامیده شده سپس به گهرو تبدیل شده است سوم: گهرو مرکب از دو واژه است یکی گر که به گویش بختیاری به معنای صخره بزرگ می باشد و دیگری رود که مخفف همان رودخانه است، چون آب سرچشمه های گهرو از زیر صخره های بزرگ و کوه می جوشد و بیرون می آید و رودخانه گهرو را که یکی از سرشاخه‌های اصلی رودخانه خروشان کارون است را بوجود می آورد به این محل گررود می گفتند که جهت سهولت در تلفظ بتدریج در گذر زمان به گهرو تبدیل شده است و در زمانی که زبان عربی در ایران از تسلط و هژمونی خاصی برخوردار بود گهرو را کهرو می نامیدند که معرب همان گهرو است روی سنگ قبر های که بیش از 400 سال قدمت دارد بعد از اسم متوفی پسوند کهرویی نوشته و حک شده است  شایان ذکر است که گهرو چند وجه تسمیه دیگر هم دارد اما به نظر نویسنده که روی این موضوع زیاد کندوکاو و تجسس نموده سومین نظر که نظر بنده هست به واقعیت نزدیکتر می باشد (مقاله اسکندر شهبازی گهرویی) در کتاب مرآت البلدان ناصری از گهرو بنام کهرویه نام برده شده است، که می نویسد: قریه کهرویه از خالصه دیوان اعلی، پنجاه الی شصت خانوار جمعیت دارد، هر سالی صد خروار بذر افشان آنجاست، اکثر زراعت غله است و یکصد و هفتاد و پنج تومان مالیات می دهد و دو نفر سر باز، مسجد، حمام و یخچال هم دارد و خوب جائی است(مرآت البلدان ص1945)