#از عملکردخود هرگز نادم نیستم#
بنام خداوند رحمان و رحیم
فضل الله المجاهدین علی القاعده اجرا عظیما(سوره نساء آیه 95)
حقیر از سال 1361 لغایت پایان دفاع مقدس چندین مرحله به جبهه های نبرد حق علیه باطل اعزام شدم و در بسیاری از عملیات های آفندی و خطوط پدافندی حضور موثر و فعال داشتم و هیچ ادعای هم نداشته و ندارم و تاکنون از هیچ رانتی هم استفاده نکرده و به فضل خدا نخواهم کرد چون احساس می کنم ذرهای از دین و تکلیف دینی، ملی و انقلابی خود را بدون هیچ چشمدات و با اسقاط کافه انتظارات مادی و دنیوی اداء کرده ام بر خلاف افراد نان به نرخ روز خور، عافیت طلب و مرفعین بی درد که دائم دم از وطن دوستی و میهن پرستی با عناوین ملی گرایی و ناسیونالیسم می زدند، اما در هشت سالی که خاک کشور مورد تجاوز و تصرف دشمن قرار گرفته بود، آرام در گوشه ای خزیده بودند و حاضر نشدن حتی از دور دستی بر آتش بگیرند و کوچک ترین قدمی برای دفاع از آب و خاک و ناموس و دینشان بردارند و هرگز قنداق اسلحه کتفشان را نلرزانید، صدای شلیک مسلسل پرده لطیف گوششان را نخراشیده، موج انفجار اعصاب و روان ظریف شان را مختل نکرده، بوی باروت به مشام شان نرسیده، رؤیت اجساد نیمه جان هم رزم مان قلب شان را جریه دار نکرده، و دیدن پیکر تکه تکه همسنگرشان دلشان را ویرانه نساخته و تنها هنرشان پشت میز چسبیدن بوده و گذران روز مرگی روتین اداری و یا مشارکت در جنگ اقتصادی همراه دشمن علیه ملت زالو صفتانه خون مردم را مکیدن و در شیشه کردن و دارایی ها و اموال ملی را تبدیل به سکه، دولار، یورو و سایر ارزهای خارجی کرده و به آنسوی مرزهای فرستادند تا آقازاده گان ضمن رفاه و آشایش تام، بعضا هم از مدارک آکادمیک بی بهره و نصیب نمانند، در میدان جنگ نرم هم گاها در محافل خصوصی و دورهمی های سیاسی و گروهی خود هر گاه فرصت پیدا می کردند طلبکارانه خارج از گود نشسته شروع به نق زدن، تخریب و نقد غیر منصفانه عملیات های می کردند که فقط از قاب تلویزیون جنگ را تماشا کرده یا در جرایدی که جنگ را درشت می نوشتن نه درست خوانده بودند. هر چند امروز متأسفانه اکثر رزمندگان هشت سال دفاع مقدس به ظاهر در پیچ و خم های تند و گردنه های سخت گذر زندگی دنیوی گرفتار شدند یا عریان و شفاف تر بگویم شاید به بن بست رسیدند اما هرگز نسبت به عملکرد برجسته و پر افتخار گذشته خود نادم و پشیمان نیستم و بنده افتخار می کنم که با بصیرت و آگاهی کامل عزیزترین سرمایه ام که جان ناقابلم بود را در طبق اخلاص نهاده و دوران طلایی عمرم را که دوره نوجوانی و جوانی بود در راه خدا و دفاع از آب و خاک میهن و ارزشهای دینی و عزت و اقتدار کشورم گذراندیم و در هنگام میانسالی آبروی اندکم را در مسائل سیاسی با سخنرانی های کوبنده و جسورانه در همایش ها، رزمایش ها و گردهمایی های سیاسی، نظامی، فرهنگی و ایراد نطق های آتشین توام با عقلانیت و آموزههای دینی در انتخابات محلی و ملی جهت موفقیت و پیروزی افراد ولایت مدار و جبهه اصول گرا هزینه کردم. و در حوادث طبیعی اعم از زلزله و سیل از منجیل و رودبار گرفته تا ِلرستان از حضور داوطلبانه جهت امداد و نجات مصدومین و کمکهای نوع دوستانه مضایقه ننموده ام، اما همیشه خودم را وامدار خون شهدا بویژه همرزمان شهیدم، مرهون زحمات و مجاهدتهای همسنگرانم و مدیون هدایت ها و رهنمودهای روشنگرانه حضرت امام خمینی(ره) و رهبر معظم انقلاب اسلامی میدانم و همواره مفتخرم که سرباز ولایتم.