بختیاری : # شهر گهرو# تاریخ، فرهنگ و تمدن

منوچهر خان اسعد خان گهرو فرزند علیقلی خان سردار اسعد دوم در سال 1278 در جونقان متولد شد وی دوران طفولیت را در تهران و جونقان گذرانید و ضمن تحصیل علم و دانش و آموزش مهارت ها و فنون نظامی دوران خویش سرپرستی املاک پدر را در میزدج و کیار بر عهده داشت و با بی بی بیگم آغا دختر مرتضی قلی خان صمصام که نوه دختری صولت الدوله قشقائی بود ازدواج کرد که حاصل این ازدواج دو دختر بنامهای بی بی پریچهر و بی بی پروانه و یک پسر بنام سعید خان است حاج علیقلی خان سردار اسعد دوم که بسیاری از زمین های خوب و مرغوب و حاصلخیز را در میزدج و کیار خریده یا تصرف نموده یا در تیول داشت را قبل از فوت بین فرزندان ذکورش تقسیم کرد که روستا های گهرو،  حاجی آباد و جعفر آباد را به منوچهر خان واگذار نمود چون  قریه گهرو جزء املاک خالصه محسوب می شد و در مالکیت دولت بود فقط عواید آن در تیول خوانین بود و خوانین هم به دولت مرکزی مالیات پرداخت می کردند،  منوچهر خان اسعد در سال 1305 هجری شمسی به تقلید از پدرش پس از اینکه قدرتش در گهرو تثبیت شد و دامنه نفوذش گسترش پیدا کرد شروع به ساخت خانه ای مجلل و باشکوه به سبک ایرانی و تزئینات فرنگی در باغ مینوی گهرو نمود که این سبک خانه ها بین اهالی چهارمحال و بختیاری به قلعه معروف هستند زمانی که ساخت این قلعه با مشارکت و همکاری نیروی انسانی اهالی گهرو به اتمام رسید، در سال 1313 رضا خان حدود 40 نفر از خوانین و کلانتران سرشناس بختیاری را به جرم توطئه علیه حکومت،  همکاری و کمک به قیام شهید علی مردان خان و خیانت به سلطنت دستگیر کرد و تعدادی از آنها را به اعدام و مابقی را به حبس ابد و یا حبس با اعمال شاقه محکوم کرد و بعنوان زندانیان سیاسی در زندان قصر محبوس نمود که یکی از آن خوانین منوچهر خان اسعد برادر تنی جعفر قلی خان وزیر جنگ رضا شاه بود که بعد از اشغال کشور توسط متفقین و ایجاد هرج و مرج در کشور، عزل و تبعید رضا شاه به‌ جزیره موریس در شهریور ماه سال 1320 اکثر زندانیان سیاسی آزاد گردیدند یکی از خوانین آزاده  منوچهر خان اسعد بود، همیشه یکی از آمال، آرزو ها اساسی و دغدغه های اصلی منوچهر خان در زندان قصر این بود که اگر به خواست خداوند قادر متعال از بند رهایی یابد برای تعلیم و تربیت کودکان گهرو و روستاهای همجوار و ارتقای سطح فرهنگی اهالی منطقه یک باب دبستان به سبک نوین بسازد ایشان بعد از آزادی هنگام ورود به قلعه خودش در گهرو گفت: این قلعه خوش یمن و برکت نبود و برایم شگون نداشت لذا عزم خود را جزم کرد که قلعه ای را که خود با مساعدت و همکاری مردم ساخته بود را تخریب کند و با مصالح آن یک باب دبستان ابتدایی عمومی به سبک نوین بسازد، وقتی خبر تخریب قلعه و ساخت دبستان عمومی به سبک نوین در گهرو به‌ گوش مرتضی قلی خان صمصام خان شلمزار رسید، (مرتضی قلی خان هم پسر عمویش بود و هم پدر زنش ) از این خبر خیلی مکدر، آشفته و ناراحت شد و با اصرار و ابرام فراوان به منوچهر خان اسعد گفت: از انجام این کار منصرف شود و اگر می خواهد خدمتی به اقوام بکند فرزندان آنها را به مدرسه اختصاصی که او برای فرزندان خود و سایر بستگان در قلعه شلمزار راه اندازی کرده بفرستد، ( شایان ذکر است که دبستان اختصاصی یک کلاسه صمصام شلمزار و دبستان جعفریه جونقان فقط مخصوص تعلیم و تربیت فرزندان خان و وابستگان او بود و فرزندان رعایا تحت هیچ شرایطی در این مدارس پذیرفته نمی شدند) وقتی منوچهر خان اسعد دلیلش را پرسید مرتضی قلی خان گفت: اگر بچه رعیت با سواد شود دیگر تحت فرمان و گوش به حرف و مطیع من و شما نمی شود ولی منوچهر خان عزم خود را جزم و تصمیم خود را گرفته بود، یک قطعه زمین که محل کاروانسرای کدخدا حبیب الله فرزند کربلای نبی الله بود ( محل فعلی دبستان ابتدایی مریم گهرو) را خریداری کرد و قلعه مینو را در سال 1321 تخریب کردند ( به استثنای باربند قلعه که بقایا و خرابه های آن هنور در باغات موسوم به ورتو موجود است ) و با مصالح قلعه و مشارکت مردم گهرو شروع به ساخت یک باب دبستان ابتدایی عمومی چهار کلاسه نمود که عملیات ساخت دبستان در سال 1323 به اتمام رسید و دبستان منوچهری گهرو در پاییز سال 1324 بدست خود منوچهر خان اسعد که فرماندار وقت چهارمحال و بختیاری بود افتتاح گردید و مورد بهره‌برداری قرار گرفت، منوچهر خان خود شخصا تمامی لوازم و امکانات مورد نیاز را  اعم از میز، صندلی، تابلو و لوازم التحریر حتی لباس متحد الشکل دانش آموزان را خریداری نمود و از دو نفر آموزگار بنامهای آقای محمد علی اشراقی از اصفهان و آقای شاروقی از بروجن و آقای عیوقی را بعنوان مدیر دبستان از اصفهان دعودت کرد که به گهرو بیایند آنها هم دعوت منوچهر خان اسعد را پذیرفته و به گهرو آمدند و شروع به تدریس نمودند، یکی از مشوقین اصلی منوچهر خان اسعد جهت ساخت دبستان ابتدایی عمومی در گهرو بی بی کبری اسعد دختر  محمد تقی خان امیر جنگ و همسر آخدارحم جوابخت (حافظی) بود که چندین پسر داشت که نمی خواست از نعمت سواد محروم شوند، منوچهر خان سپس دبستان منوچهری را توسعه داد و به یک دبستان شش کلاسه مخطط تبدیل کرد که علاوه‌ بر پسران و دختران گهرویی از روستاها همجوار و سایر مناطق استان جهت تحصیل به گهرو می آمدند مانند: برادران شجاعی از لردگان و برادران گشنیزجانی از گیشنگان و برادران روستا از گلوگرد و آقایان حکمی از شلمزار و ... مدیر دبستان شش کلاسه شخصی بود بنام آقای سیامک بختیار حقوق معلمان و کلیه هزینه های مدرسه را خود منوچهر خان با مساعدت اولیای دانش آموزان تا سال 1342 که  اصلاحات ارضی انجام شد  پرداخت می کردند و بعد از اصلاحات ارضی دبستان منوچهری گهرو دولتی گردید و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در سال 1358 نام دبستان منوچهری گهرو متاسفانه به دبستان نواب صفوی تغییر پیدا کرد