بختیاری : # شهر گهرو# تاریخ، فرهنگ و تمدن

وجه تسمیه منطقه روگر بختیاری:

در خصوص وجه تسمیه منطقه روگر چند نقل قول وجود دارد که برخی معتقدند: طبق اسناد تاریخی معتبر منطقه کیار و اردل تا قبل از به قدرت رسیدن ابدال خان دورکی،  منطقه سکونت و ییلاق ترکان بلوردی و قشقایی بوده است، نادر شاه افشار قریب به 4000 خانوار را از چهارمحال و بختیاری به خراسان کوچانده و بخاطر حفظ قدرت و نفوذش تعدادی از ترکان بلوردی را جایگزین آنها کرد و بسیاری از مناطق و مراتع سرسبز را در اختیار آنها گذاشت. اما با روی کار آمدن توشمال کریم خان که از طایفه زند لر کوچک بود و حمایت همه جانبه وی از علی صالح خان و پسرش ابدال خان قدرت نفوذ و اقتدار بختیاری افزایش پیدا می کند، که جهت تسلط بر زمین های مرغوب و حاصلخیز و چراگاه های غنی این مناطق بین بختیاری ها و ترکان درگیری و نزاع بوجود می آید، این زد و خوردها باعث می شود ترکان بلوردی راضی شوند املاک خود را به بختیاری ها بفروشند (مانند قصبه دشتک که 500 تومان زر رایج مملکت خریداری شده است) یا بعد از زد و خورد طولانی این مناطق توسط بختیاری ها تصرف شده و ترکان بلوردی مغلوب گردیده و مجبور به عقب نشینی شدند و اکثر آنها بوسیله بختیاری ها برای همیشه به طرف خاک فارس رانده شدند و فرزندان ابدال خان حاکم مطلق این مناطق گردیدند، خلیل خان یکی از فرزندان ابدال خان بود که شبانه با خانواده و همراهان به ده کهنه می روند، وقتی صبح می شود زن ها برای تهیه و آماده نمودن صبحانه آتش روشن می‌کنند چند نفر از افراد بلوردی که در ده کهنه ساکن بودن متوجه دود آتش می شوند و به سمت آنها می روند و با تعجب و شگفتی از آنها می پرسند که از کجا و چگونه با این سرعت به اینجا آمده اید که یک نفر از همراهان خلیل خان جهت مزاح با لهجه بختیاری می گوید: رودخانه ما را آورده که این منطقه به‌ رود ورده موسوم می شود، رود ورده از دو قسمت ترکیب شده است، قسمت اول رود که‌ مخفف رودخانه است و قسمت دوم ورده که به گویش بختیاری همان آورده می باشد، که جهت آسانی و سهولت در تلفظ بتدریج در طول زمان به روور تبدیل شده است، ( لازم به ذکر است که روی سنگ قبر جد فامیل شهبازی های گهرو که بیش از 160 سال قدمت دارد نوشته شده است آرضا ابن آشهباز من طایفه رووری سنه 1276 قمری ) عده ای هم معتقدند: که واژه روگر از دو بخش تشکیل شده است، یکی رو که همان روی یا بالا چیزی است و قسمت دوم گر است که در گویش بختیاری به بلندی و صخره بزرگ اطلاق می شود چون اکًثر روستاهای منطقه روگر روی بلندی در کرانه رودخانه خروشان کارون ساخته شده‌اند این منطقه به‌ روگر معروف شده است، تیره روگری فرزندان، بستگان و همراهان خلیل خان بختیاری هستند که با استناد به نقل قول های شفاهی که از نسلی سینه به سینه به نسل های بعدی انتقال یافته است، قاسمعلی خان فرزند خلیل خان در سال 1284 هجری شمسی بیمار می شوند و به گهرو منزل آشهباز می آیند ولی متأسفانه در گهرو دار فانی را وداع کرد و در گهرو به خاک سپرده می شود و همچنین علیخان نوه خلیل خان اردیبهشت ماه سال 1325 هجری شمسی جهت مداوا به گهرو آمد ولی اجل به ایشان مهلت نداد و در گهرو فوت کردند و در سال 1345 هجری شمسی کدخدا نجات ظفری فرزند کدخدا محمد علی به منزل عمو زاده های خود به گهرو آمده و دعوت حق را پذیرفت و در جوار امامزاده گهرو نزدیک قبور قاسمعلی خان و علی خان دفن می شود که‌ قبر این بزرگان تیره روگری طایفه زراسوند در قبرستان های قدیم گهرو می باشد،  پس تیره روگری یکی از تیره های طایفه بزرگ زراسوند دورکی باب از ایل جلیل هفت لنگ بختیاری است و دارای تش های ذیل می باشد که در شهرستان کیار و اردل سکونت دارند،

1- شهبازی گهرویی و ظفری 2- احمدی 3- خسروی 4- طاصیدی